Metoda termiczna

Antykoncepcja

Metoda termiczna polega na wyznaczaniu dni płodnych i niepłodnych cyklu miesiączkowego na podstawie pomiarów temperatury ciała. Metoda termiczna bazuje na zmianie temperatury ciała w cyklu miesiączkowym kobiety.

Jak zmienia się temperatura w cyklu miesiączkowym?

Temperatura ciała podnosi się po owulacji (jajeczkowaniu) o 0,2–0,5 stopnia C i utrzymuje na tym samym poziomie do czasu wystąpienia miesiączki.

Temperatura ciała obniża się tuż przed miesiączką lub czasem w trakcie trwania miesiączki.

W czwartym dniu podwyższonej temperatury rozpoczyna się okres niepłodny, co oznacza, że od tego dnia można współżyć. Okres niepłodny trwa do miesiączki.

Za podwyższoną temperaturę odpowiada wzrost poziomu progesteronu.
Do zwiększonej produkcji progesteronu dochodzi po owulacji.

Kiedy mierzyć temperaturę ciała przy stosowaniu metody termicznej?

Temperaturę ciała mierzy się po przespanej nocy zaraz po przebudzeniu i przed wstaniem z łóżka, najlepiej o tej samej porze każdego dnia.

Mierzenie temperatury należy zacząć od pierwszego dnia po skończonej miesiączce.

Do mierzenia temperatury ciała należy używać zawsze tego samego termometru. Czas mierzenia temperatury podany jest na ulotce dołączonej do termometru.

Temperaturę ciała można mierzyć termometrem w: pochwie, odbytnicy lub pod językiem. Za pomiary dokładniejsze uważane są pomiary dokonywane w odbytnicy lub w pochwie.

W danym cyklu miesiączkowym należy stosować jeden i ten sam sposób mierzenia temperatury.

Zmiany temperatury ciała w cyklu miesiączkowym oraz czynniki mogące mieć na nią wpływ należy zapisywać w postaci tabelki lub wykresu.

Czynniki mogące mieć wpływ na temperaturę ciała:
• dzień współżycia seksualnego
• ból głowy
• przeziębienia
• zmiana klimatu
• spożywanie alkoholu
• podróże

Wyznaczanie dni niepłodnych na podstawie temperatury ciała

Na podstawie metody termicznej nie da się jednoznacznie stwierdzić kiedy będzie miała miejsce owulacja czyli jajeczkowanie. Pomiary temperatury dają informację, że owulacja prawdopodobnie się odbyła.

Obserwacja 6-12 kolejnych cykli miesiączkowych daje możliwość wyznaczenia w przybliżeniu dni niepłodnych występujących przed owulacją i po owulacji.

Ze wszystkich obserwowanych cykli miesiączkowych należy wybrać najkrótszy okres niższych temperatur i od tego okresu odjąć cyfrę 7.

Przykład obliczania dni niepłodnych przed owulacją w metodzie termicznej

Najkrótszy okres niskich temperatur: 14 dni przy cyklu miesiączkowym trwającym 28 dni

14 – 7 = 7

Oznacza to, że bezpiecznie można współżyć do 7 dnia cyklu miesiączkowego.
Jeżeli najkrótszy okres niskich temperatur wynosi 12 dni lub mniej to od tego okresu należy odjąć cyfrę 6.

O tym, że owulacja mogła mieć miejsce świadczy podwyższona temperatura o 0,2 – 0,5 stopni C w stosunku do wcześniejszych 6 niższych temperatur. W 4 dniu wyższej temperatury zaczyna się okres niepłodności bezwzględnej (poowulacyjnej). Od tego dnia można bezpiecznie współżyć.

Jakie są zalety stosowania metody termicznej?

Zalety metody termicznej:
• brak ingerencji hormonów w organizm kobiety
• metoda może pomóc parom przy planowaniu ciąży
• daje możliwość poznania przebiegu cyklu miesiączkowego kobiety
• nie jest kosztowna, wystarczy tylko zakupić termometr
• nie wykazuje skutków ubocznych

Jakie są wady stosowania metody termicznej?

Wady metody termicznej:
• wstrzemięźliwość seksualna w dniach płodnych kobiety
• uciążliwa ze względu na codzienne mierzenie temperatury ciała
• wymaga prowadzenia codziennych zapisów pomiarów temperatury ciała i innych czynników
• nie ma zabezpieczenia przed chorobami przenoszonymi drogą płciową
• czynniki takie stres, choroby, przemęczenie mogą negatywnie wpływać na wyniki
• pracochłonna
• niska skuteczność
• wymaga samodyscypliny

Jaka jest skuteczność metody termicznej?

Skuteczność metody termicznej dla właściwego stosowania według wskaźnika Pearla wynosi od 10 do 25.

Metodę termiczną mogą wykorzystać pary planujące powiększenie rodziny, gdyż na jej podstawie można określić dni płodne kobiety.